.

11/05/21 ~ enstoloi.gr, Τμήμα Σωμάτων Ασφαλείας ΣΥΡΙΖΑ Αστυνομία Λιμενικό , Πυροσβεστική
                                                                                                             

Παρασκευή 5 Νοεμβρίου 2021

ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ: Ο κ. Μητσοτάκης πρώτα χειροκροτεί τους πυροσβέστες και μετά τους πνίγει στα χημικά


Ανακοίνωση του Γραφείου Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία για τη συμπεριφορά του κ. Μητσοτάκη απέναντι στους πυροσβέστες

Ο κ. Μητσοτάκης επιφύλασσε για τους πυροσβέστες, τους «ήρωες των πυρκαγιών» την ίδια ακριβώς αντιμετώπιση που είχε και στους υγειονομικούς, τους «ήρωες της πανδημίας».

Στην αρχή όταν τους χρειάζεται την ώρα της κρίσης τους χειροκροτεί στα μπαλκόνια, στη συνέχεια τους αφήνει στο έλεος χωρίς καμία στήριξη είτε οικονομική είτε σε έμψυχο δυναμικό.

Και στο τέλος τους πνίγει και στα χημικά, αν τολμήσουν να διαμαρτυρηθούν.



ΤΜΗΜΑ ΣΩΜΑΤΩΝ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ ΣΥ.ΡΙ.ΖΑ-Π.Σ: Εμμονή στο κρεσέντο αυταρχισμού



Ο ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία μέσω του Τμήματος Σωμάτων Ασφαλείας και των αρμόδιων τομεαρχών είχε επανειλημμένα κρούσει τον κώδωνα του κινδύνου για το εκρηκτικό μείγμα που συνθέτουν οι επιλογές της κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας στα ζητήματα ασφάλειας.

Ούτε όμως η τραγική κατάληξη της καταδίωξης στο Πέραμα, με έναν νέο συμπολίτη μας νεκρό και επτά αστυνομικούς στο εδώλιο του κατηγορουμένου φαίνεται να είναι αρκετή για την κυβέρνηση και τον κ. Θεοδωρικάκο, ώστε να υπαναχωρήσουν από το τελείως αποτυχημένο δόγμα νόμου και τάξης.

Ο υπουργός, ακολούθησε πιστά το μοτίβο των πρακτικών του προκατόχου του, που σε περιστατικά αστυνομικής αυθαιρεσίας απαντούσε συστηματικά με ψευδή δελτία τύπου , ασυλία στους υπαίτιους, στιγματισμό και συκοφάντηση των θυμάτων της αστυνομικής βίας και κίβδηλες εξαγγελίες αναποτελεσματικών μέτρων. Τόσο όμως η επίσκεψη του στους κατηγορουμένους αστυνομικούς , όσο και τα μέτρα για τη «νέα αστυνομία» που εξήγγειλε αποτελούν νέους κρίκους στη μακρά αλυσίδα αυταρχικοποίησης του οργανισμού .


Η εξαγγελία για επανεκπαίδευση παρότι αποτελεί ξεκάθαρη παραδοχή της πολιτικής ευθύνης για όλα όσα συνέβησαν ως συνέπεια για τις χωρίς κριτήρια και με ελάχιστη εκπαίδευση αθρόες προσλήψεις, είναι υποκριτική, αφού δε συνοδεύτηκε με οποιουδήποτε είδους δέσμευση για εγκατάλειψή αυτής της πρακτικής. Ταυτόχρονα η όλη στάση της Κυβέρνησης καμία εμπιστοσύνη δεν εμπνέει τόσο σε ότι αφορά την υλοποίηση αυτής της εκπαίδευσης και πολύ περισσότερο για το περιεχόμενο που αυτή τυχόν θα λάβει. Επιπλέον κανένα μέτρο προστασίας στον παρόντα χρόνο τόσο για τους αστυνομικούς όσο και για την κοινωνία, δε λαμβάνεται από την καθομολογημένη πλέον έλλειψη στοιχειώδους επιχειρησιακής και νομικής κατάρτισης.


Παράλληλα η εξαγγελία του για παρέμβαση στην επιχειρησιακή λειτουργία της Αστυνομίας σε ότι αφορά τους ελέγχους και τις καταδιώξεις, αναδεικνύει πέραν της προσπάθειας για αποποίηση των κυβερνητικών ευθυνών, τον αποκρουστικό και ουσιωδώς επικίνδυνο για πολίτες και αστυνομικούς, πυρήνα του κυβερνητικού αφηγήματος.


Η δήλωση για καταδίωξη με κάθε κόστος επιχειρεί να κλονίσει συνταγματικά οριζόμενες αξιακές ιεραρχήσεις. Τόσο η εκπαίδευση του αστυνομικού προσωπικού όσο και η μέχρι σήμερα επιχειρησιακή λειτουργία βασίζεται στις αρχές της αναλογικότητας με κορωνίδα την προστασία της ανθρώπινης ζωής, είτε πρόκειται για τον ίδιο τον εργαζόμενο αστυνομικό, με σαφείς κανόνες αυτοπροστασίας, είτε οποιονδήποτε τρίτο, με σαφές οριζόμενο πλαίσιο ενεργειών. Η λογική μιας αστυνομίας φαρ- ουεστ με ανοχή παράπλευρων απωλειών βρίσκεται στον αντίποδα όλης της μεταπολιτευτικής προσπάθειας πολιτείας, κοινωνίας και οργανισμού να αναχθεί η ελληνική Αστυνομία σε αξιόπιστο πυλώνα τήρησης της έννομης τάξης και εγγυητή της ασφάλειας για όλους.


Η παραπάνω λογική συνδέεται άμεσα και με την εξαγγελία αυστηροποίησης των ποινών, αφού βασίζεται και αυτή στις αρχαϊκές προκαταλήψεις της ανταπόδοσης και της τιμωρίας. Δεν είναι τυχαία λοιπόν η αγνόηση από πλευράς υπουργού και κυβέρνησης των επιστημονικών δεδομένων που βοούν ότι ουδέποτε η αυστηρότερη ποινική μεταχείριση είχε επίπτωση στη μείωση της εγκληματικότητας. Η εμμονή της κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας σε τέτοιου είδους μυθεύματα αποσκοπεί ακριβώς στη διάχυση δηλητηρίου, προς τη δοκιμαζόμενη ελληνική κοινωνία ως το μόνο τρόπο να επιβάλλει τις απεχθείς αντικοινωνικές της πολιτικές, ψάχνοντας συμμάχους σε ακροδεξιά ακροατήρια, στη μόνη δεξαμενή που μπορεί να ταυτιστεί με την ασκούμενη πολιτική.


Είναι ξεκάθαρο λοιπόν ότι η παραπομπή των ζητημάτων αντιμετώπισης δυσλειτουργιών και φαινομένων αστυνομική αυθαιρεσίας στις καλένδες της "Λευκής ΒίΒλου" ή καμερών που δήθεν θα προσδώσουν διαφάνεια, είναι κενού περιεχομένου αφού απουσιάζει η σχετική πολιτική βούληση.

Ουσιαστικά το όραμα για τη "νέα αστυνομία", έρχεται συμπληρωματικά προς το σύνολο της πολιτικής της Νέας Δημοκρατίας, που κάθε μέρα σχηματοποιείται περισσότερο ως ανασφάλεια για όλους, ανασφάλεια παντού.