Του Ν.ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΥ*
Όλα αυτά
που κάνει η κυβέρνηση δεν είναι προϊόν «έξωθεν πιέσεων». Δεν αποτελούν
επιταγές των Μνημονίων ή των εταίρων με τις οποίες οι κυβερνώντες, τάχα,
«δυσφορούν».
Το
παραμυθάκι να χρησιμοποιείται σαν «άλλοθι» η τρόικα, πίσω από την οποία η
«καημένη» η εγχώρια πλουτοκρατία θα συνεχίσει να κρύβεται την ώρα που
εξανδραποδίζει διά του πολιτικού της προσωπικού τον ελληνικό λαό,
τελείωσε.
Κι αν δεν πιστεύετε εμάς, φανταζόμαστε ότι ο λόγος του πρωθυπουργού είναι αρκούντως πειστικός.
Ο κ. Σαμαράς στην χτεσινή του εισήγηση στο νέο Υπουργικό Συμβούλιο το ξεκαθάρισε.
Όπως είπε, «τις θεσμικές αλλαγές» (σ.σ.: εννοεί το ξεθεμελίωμα των πάντων) «που έχει ανάγκη η χώρα» (σ.σ.: εννοεί που έχει ανάγκη το μεγάλο κεφάλαιο)
«τις προωθούμε εμείς, γιατί τις πιστεύουμε εμείς. Δεν μας τις επιβάλλουν».
Συμφωνούμε απολύτως.
Είναι έτσι όπως το ομολόγησε ο Σαμαράς.
Είναι έτσι όπως το περιγράφει ο ποιητής:
«Τις φορές, που ο δεμένος πετάχτηκε απάνου
με τα δόντια να κόψει του ξένου τυράννου
το λυτάρι, δεμένος βρισκότανε πάλι.
Τόνε δένανε τρίδιπλα οι ντόπιοι μεγάλοι.
Τώρα η Νύχτα τελειώνει... Παθοί και μαθοί
ξέρουν, όταν η μάχ' η μεγάλη δοθεί,
για να μην ξαναχάσουνε τη λεφτεριά τους,
θ' αφανίσουνε πρώτα τα ντόπια θεριά τους».
(Κώστας Βάρναλης, από το ποίημα «Ιστορία» της συλλογής «Ελεύθερος Κόσμος»)
Πηγή:iskra
-Recovered.png)
